سوالات مهم در خصوص طلاق توافقی
چه تفاوتی بین طلاق توافقی با طلاق یکطرفه است؟
تفاوت اصلی بین طلاق توافقی و طلاق یکطرفه در موافقت یا عدم موافقت هر دو طرف است. در طلاق توافقی، هر دو طرف موافقت دارند که ازدواج را حل کنند و دادخواست طلاق را ارائه می‌دهند. اما در طلاق یکطرفه، یکی از طرفین تصمیم به طلاق گرفته و دادخواست طلاق را ارسال می‌کند، در حالی که طرف دیگر ممکن است با این تصمیم مخالفت کند.
طلاق توافقی معمولاً سریع‌تر انجام می‌شود زیرا هر دو طرف به توافق رسیده‌اند و فرآیند قضایی معمولاً کمتری نیاز دارد. اما در طلاق یکطرفه، اگر طرف مخالف از طلاق تصمیم به اعتراض بیان کند، فرآیند قضایی ممکن است طولانی‌تر شود و نیاز به رسیدگی قضات و دادگاه دارد.
مدارک لازم جهت طلاق توافقی؟
برای انجام طلاق توافقی، مدارک مختلفی نیاز است تا پرونده به درستی تشکیل شود. مدارکی که برای طلاق توافقی معمولاً لازم است عبارتند از:
- کارت ملی طرفین: کارت ملی فرد متقاضی طلاق توافقی و همچنین همسرش باید ارائه شود. در صورت استفاده از کارت ملی قدیمی، رسید ثبت احوال برای کارت ملی جدید نیز لازم است.
- شناسنامه طرفین: شناسنامه هر دو طرف نیاز است. فرقی بین شناسنامه قدیمی و جدید وجود ندارد، هر دو قابل قبول هستند.
- سند ازدواج: این سند نشان دهنده ازدواج طرفین است و باید به منظور تایید ازدواج ارائه شود.
- برگه عدم امکان سازش: این مورد در برخی موارد نیاز است، اما باید با دادستانی مشورت شود تا اطمینان حاصل شود که آیا این گواهی لازم است یا خیر.
همچنین، ممکن است موارد دیگری نیز بر اساس مقررات محلی و شرایط خاص مورد نیاز باشند، بنابراین بهتر است با وکیل یا مشاور حقوقی مربوطه مشورت کنید تا مدارک لازم را به درستی تهیه کنید.
مهریه در طلاق توافقی چگونه است؟
در طلاق توافقی، مسأله مهریه می‌تواند بین زوجین مورد توافق قرار گیرد. به طور عمومی، در اکثر موارد، مهریه به عنوان یکی از شرایط طلاق مورد بحث و توافق بین زوجین قرار می‌گیرد. این به معنای آن است که در اغلب موارد، زن به عنوان قراردادی از طرف مرد مهریه دریافت می‌کند.
اگرچه در برخی موارد، خود زن ممکن است از درخواست مهریه صرف نظر کند یا توافق کند که هیچ مهریه‌ای دریافت نکند. این مسأله بیشتر به عوامل فردی و شرایط خاص زوجین بستگی دارد. برای تضمین حقوق و مصالح خود، مشاوره حقوقی از وکیل متخصص در این حوزه می‌تواند کمک کننده باشد.
حضانت فرزند در طلاق توافقی چگونه است؟
در طلاق توافقی، توافق بر سر حضانت فرزند یکی از مسائل مهم است که بین زوجین باید انجام شود. این توافق می‌تواند شامل توافق در مورد حضانت اصلی (که کدام والدین به طور اصلی مسئولیت مراقبت و تربیت فرزند را بر عهده می‌گیرد)، حضانت مشترک (در صورتی که هر دو والدین نقش فعالی در مراقبت و تربیت داشته باشند)، و حقوق دیدار و ملاقات (زمان و مکان دیدارهای والدین با فرزند) می‌شود.
اگر زوجین به توافق برسند، این توافق باید در توافقنامه طلاق توافقی ذکر شود و پس از تصویب توسط دادگاه، به حکم قضایی تبدیل می‌شود.
در صورتی که زوجین به توافق نرسند، دادگاه بر اساس مصلحت کودک و با رعایت قوانین مربوطه، تصمیم خود را می‌گیرد و حکم حضانت را صادر می‌کند. این حکم شامل تعیین حضانت اصلی و حقوق دیدار و ملاقات خواهد بود، و طبق قوانین مربوطه، در صورت لزوم می‌تواند تغییر کند.
استرداد جهیزیه در طلاق توافقی
در طلاق توافقی، مسأله استرداد جهیزیه نیز می‌تواند مورد بحث و توافق بین زوجین قرار گیرد. قوانین مربوط به استرداد جهیزیه و حقوق مربوط به اموال هر زوج در هنگام طلاق بستگی به قوانین و مقررات محلی و کشوری دارد. اما به طور کلی، می‌توان گفت که:
- اگر در توافقنامه طلاق توافقی، زوجین به توافق در مورد استرداد جهیزیه برسند، این توافق به عنوان بخشی از توافقنامه تصویب شده و انجام می‌پذیرد.
- اگر زوجین به توافق نرسند، دادگاه بر اساس مصلحت طرفین و با توجه به شواهد و مدارک ارائه شده تصمیم می‌گیرد. در این صورت، دادگاه ممکن است تصمیم بگیرد که جهیزیه به زن برگردانده شود یا به زندگی مشترک زوجین تعلق داشته باشد.
در هر صورت، بهتر است زوجین با مشاوره حقوقی مناسب، مسائل مالی و جانبی مربوط به طلاق را مورد بررسی دقیق قرار دهند و توافقنامه طلاق را به شکلی کامل و رسمی تدوین کنند تا احتمال وقوع اختلافات در آینده کاهش یابد.
