طلاق قبل از دخول و نزدیکی
طلاق قبل از وقوع رابطه زناشویی یا همچنین طلاق قبل از نزدیکی در برخی حقوق مذهبی و حقوق مدنی ممکن است موضوعی باشد که به تبعات و آثار حقوقی خاصی منجر شود. معمولاً در بسیاری از سیستم‌های حقوقی، این نوع طلاق به عنوان “طلاق قبل از وقوع رابطه زناشویی” یا “طلاق پیشازدواج” شناخته می‌شود و قوانین و مقررات مختلفی در ارتباط با آن وجود دارد.
در مورد طلاق قبل از وقوع رابطه زناشویی، معمولاً مسائلی مانند مهریه (حق مهر) و حقوق و تعهدات مالی ممکن است مورد توافق و تنظیم قرار گیرد. در بسیاری از حالات، اگر طرفین به توافقی در مورد این مسائل نرسند، قوانین محلی ممکن است برای تعیین این موارد به کار گرفته شود. تعهدات مالی و حقوقی می‌توانند بر اساس توافق طرفین، تشریعات محلی و مذهبی، یا حتی قراردادهای مشخصی که در زمان نامزدی یا عقد ابراز شده باشند، تعیین شوند.
از آنجا که طلاق قبل از وقوع رابطه زناشویی معمولاً با مراسم عروسی و رسماً ازدواج همراه نیست، تعیین مهریه و دیگر تعهدات مالی ممکن است به توافقات شخصی و مذهبی بیشتری وابسته باشد. در برخی موارد، مرد و زن ممکن است توافق کنند که هیچ مهریه‌ای پرداخت نشود یا مقدار مهریه ممکن است نسبت به موارد مشخصی کاهش یا افزایش یابد.
طلاق قبل از دخول و نزدیکی از چه نوعی است
در قانون مدنی ایران نیز انواع طلاق را می‌توان به دو دسته کلی “طلاق رجعی” و “طلاق بائن” تقسیم کرد، و تفاوت اصلی بین این دو نوع طلاق نیز همانا است که در طلاق رجعی، مرد دارای امکان بازگشت به رابطه زناشویی با زن پس از اعلام طلاق می‌باشد.
در طلاق رجعی در قانون مدنی ایران:
- اگر زوجین تصمیم به طلاق بگیرند و طلاق رجعی را اعلام کنند، مرد دارای حق بازگشت به زن و ادامه رابطه زناشویی است. این امکان برای او وجود دارد تا در طول مدت عده طلاق به زن رجوع کرده و رابطه زناشویی را از سر گیری کند.
- در این مدت، زن نیاز به عده طلاق نگه داشته و با مرد دیگری ازدواج نکند. اگر زن در مدت عده طلاق به این شرایط پایبند نشود و با مرد دیگری ازدواج کند، بازگشت مرد به رابطه زناشویی امکان‌پذیر نخواهد بود.
در قانون مدنی ایران، طلاق بائن به معنای طلاق نهایی و بدون امکان بازگشت به رابطه زناشویی با زن می‌باشد. این نوع طلاق در مواردی که شما توضیح داده‌اید اعمال می‌شود:
- زن در دوران یائسگی است: طلاق در دوران یائسگی خانم‌هایی که سن آنها بیش از 50 سال باشد، به عنوان طلاق بائن محسوب می‌شود، زیرا در این موارد امکان بارداری وجود ندارد و نیازی به نگه داشتن عده طلاق نیست.
- طلاق خلع و طلاق مبارات: زمانی که طلاق به عنوان خلع یا طلاق مبارات انجام می‌شود و زن مالی را به مرد بخشیده و از او جدا شود، طلاق به عنوان بائن محسوب می‌شود. در این نوع طلاق‌ها، مرد امکان بازگشت به زن را ندارد تا زمانی که زن به فدیه طلاق خلع یا مبارات رجوع نکرده باشد.
- زوجین پس از عقد نکاح آمیزش یا نزدیکی نداشته باشند: اگر زن و شوهر پس از عقد نکاح، آمیزش یا نزدیکی نداشته باشند و به عبارت دیگر، زوجه هنوز دوشیزه یا باکره باشد، این نوع جدایی معمولاً در دوران عقد یا نامزدی رخ می‌دهد و طلاق به عنوان بائن اعمال می‌شود.
در این موارد، مرد امکان رجوع به زن را ندارد و طلاق به عنوان نهایی و بدون امکان بازگشت به رابطه زناشویی تلقی می‌شود.
همانطور که بیان شد طلاق قبل از دخول یا نزدیکی در دوران نامزدی به عنوان یک نوع از طلاق بائن در نظام حقوقی ایران محسوب می‌شود. این به این معناست که بعد از اعلام طلاق در این شرایط، مرد امکان بازگشت به رابطه زناشویی با زن را ندارد و در صورت تمایل به ادامه رابطه، باید مجدداً عقد نکاح با زن انجام دهد.
برای تشخیص نوع طلاق قبل از دخول یا نزدیکی به عنوان طلاق بائن غیر مدخوله، معمولاً نیاز به اثبات بکارت یا دوشیزه بودن زن در دوران نامزدی دارید. این مساله ممکن است توسط دادگاه و با مشارکت آزمایشگاه پزشکی قانونی تعیین شود.
بنابراین، زمانی که دادگاه رای طلاق را صادر می‌کند، نوع طلاق قبل از دخول و نزدیکی به عنوان طلاق بائن غیر مدخوله درج می‌شود، و در این حالت، مرد باید در صورت تمایل به ادامه رابطه زناشویی، مجدداً عقد نکاح با زن را انجام دهد.
