وکالت تخصصی چیست ؟
وکالت تخصصی یعنی وکیلی که به دلیل داشتن تخصص و تجربه در یک حوزه خاص حقوقی، برای انجام کارهایی که به آن حوزه مرتبط میشود، توسط یک شخص یا سازمان مورد نیاز استخدام میشود. این استخدام ممکن است به صورت عقد وکالت صورت بگیرد که در آن وکیل به عنوان نماینده مشتریان حقوقی یا حقیقی در مواردی از جمله مذاکرات قراردادها، حل و فصل اختلافات حقوقی یا حمایت در دادرسیها عمل میکند.
وکالت
وکالت به موجب ماده ۶۵۶ قانون مدنی ایران، به عقدی اشاره دارد که در آن یکی از طرفین طرف دیگر را برای انجام امری به عنوان نایب خود معرفی میکند. با انعقاد عقد وکالت، وکیل و موکل حقوق و تکالیفی نسبت به یکدیگر به دست میآورند و روابط حقوقی، وظایف و مسئولیتهایی را با یکدیگر برقرار میکنند. در لغت، وکالت به معنای واگذار کردن یا تفویض کردن است. این عقد یکی از عقود پرکاربرد در صحنههای اجتماعی، اقتصادی و بانکی است و برای انجام امور مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. وکالت به عنوان یک عقد، نیاز به ایجاب از سوی موکّل و قبول از سوی وکیل دارد.
انواع وکالت
الف) وکالت مطلق :
در وکالت مطلق، شخصی وکیل را برای انجام تمام امور خود به عنوان نماینده معین میکند. این نوع وکالت شامل امور اداری، مالی و حقوقی موکل میشود، از جمله فروش، خرید، پرداخت هزینههای خانوادگی و سایر امور. در این حالت، وکیل مختار به انجام تمام امور موکل بوده و برای انجام هر گونه عملی نیاز به اجازۀ موکل ندارد.
ب) وکالت مقید :
در وکالت مقید، وکیل فقط برای انجام یک یا چند امر خاص و معین به عنوان نماینده موکل انتخاب میشود. این نوع وکالت به موکل امکان میدهد تا موردی خاص را به وکیل محدود کند، مانند خرید یک خانه یا فروش یک ماشین. در این حالت، وکیل فقط مختار به انجام امور معین مورد نظر است و برای انجام هر گونه عملی خارج از این موردها، نیاز به اجازۀ موکل دارد.
وکالت
وکالت از نظر شکل به سه دسته رسمی، عادی و شفاهی تقسیم میشود. در مورد وکالت، امری باید موضوع وکالت به شخصیت قانونی یا طبیعتاً به شخصیت معینی مربوط شود و نباید در انحصار یک شخص باشد. به عنوان مثال، در وکالت در مجلس معامله، فرد باید خودش عمل کند و نمیتواند شخص دیگری را به عنوان وکیل معرفی کند. همچنین، در مواردی که شخص موکل قادر به انجام کار موضوع وکالت باشد، وکالت معتبر نیست. به عنوان مثال، یک شخص ورشکسته که ممنوعیت از دخالت در امور مالی دارد، نمیتواند به دیگری وکالت بدهد در مورد مالی که خود قادر به مدیریت آن نیست.
